Naukowcy twierdzą, że obcy świat może być domem dla życia
Naukowcy odkryli, że planeta ponad dwa razy większa niż Ziemia może nadawać się do zamieszkania, otwierając nowe możliwości w poszukiwaniu życia na innych planetach.
Nowe odkrycie sugeruje, że obce życie mogłoby się rozwijać na światach większych niż Ziemia, ale mniejszych niż Neptun, tak jak egzoplaneta K2-18b.
Badacze przeanalizowali dane dotyczące masy, promienia i atmosfery odległej egzoplanety i wykorzystali modele, aby stwierdzić, że możliwe jest, że planeta może mieć ciekłą wodę w warunkach mieszkalnych pod bogatą w wodór atmosferą na swojej powierzchni.
Egzoplaneta znajduje się w odległości 124 lat świetlnych stąd, stosunkowo blisko pod względem egzoplanet. Jest również stosunkowo podobny do Ziemi: o promieniu 2,6 razy większym niż nasza planeta i masie 8,6 razy większej od Ziemi.
Świat znany jako K2-18b jest już nieco sławny. Został odkryty w 2017 roku, co wywołało szalone spekulacje na temat warunków, jakie mogą tam być, i był temat jeszcze bardziej podekscytowany pod koniec ubiegłego roku, kiedy to była to pierwsza planeta potencjalnie nadająca się do zamieszkania z parą wodną w atmosferze.
1/10
Mystic Mountain, filar gazu i pyłu stojący na wysokości trzech lat świetlnych, przepełniony dżetami raczkujących gwiazd gazowych pochowanych w środku, został schwytany przez kosmiczny teleskop Hubble'a w lutym 2010 roku
Nasa / ESA / STScI
2/10
Pierwsze selfie zrobione na obcej planecie, uchwycone przez łazik Curiosity Rasa Nasa we wczesnych dniach misji eksploracji Marsa w 2012 r.
Nasa / JPL-Caltech / MSSS
3/10
Śmierć gwiazdy: Zdjęcie z teleskopu rentgenowskiego Chandra Nasa pokazuje supernową Tycho, gwiazdy w naszej galaktyce Drogi Mlecznej
Nasa
4/10
Arrokoth, najodleglejszy obiekt, jaki kiedykolwiek eksplorowano, zobrazowany tutaj 1 stycznia 2019 r. Przez kamerę na odległości między Nazami na Nowych Horyzontach w odległości 4,1 miliarda mil od Ziemi
Getty
5/10
Obraz galaktyki Wielkiego Obłoku Magellana widzianej w świetle podczerwonym przez Obserwatorium Kosmiczne Herschela w styczniu 2012 r. Regiony kosmosu, takie jak ta, powstają z mieszanki pierwiastków i pyłu kosmicznego
Nasa
6/10
Pierwszy w historii obraz czarnej dziury, uchwycony przez teleskop Event Horizon, w ramach globalnej współpracy z NASA, i wydany 10 kwietnia 2019 r. Zdjęcie ujawnia czarną dziurę w centrum Messiera 87, ogromnej galaktyki w pobliska gromada galaktyczna Panny. Ta czarna dziura znajduje się około 54 milionów lat świetlnych od Ziemi
Getty
7/10
Pluton, jak pokazano na obrazie statku kosmicznego Nasa Nowe Horyzonty, który przeleciał nad planetą karłów po raz pierwszy w lipcu 2015 r.
Nasa / APL / SwRI
8/10
Koronalny wyrzut masy widziany przez Obserwatorium Chandra w 2019 r. Po raz pierwszy Chandra wykryła to zjawisko od gwiazdy innej niż Słońce
Nasa
9/10
Ciemne, wąskie, 100-metrowe smugi biegnące w dół po powierzchni Marsa uważano za dowód współczesnej płynącej wody. Od tego czasu zasugerowano, że zamiast tego można je formować przez przepływający piasek
Nasa / JPL / University of Arizona
10/10
Morning Aurora: astronauta Nasa Scott Kelly wykonał to zdjęcie zielonych świateł zorzy polarnej z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej w październiku 2015 r.
Nasa / Scott Kelly
1/10
Mystic Mountain, filar gazu i pyłu stojący na wysokości trzech lat świetlnych, przepełniony dżetami raczkujących gwiazd gazowych pochowanych w środku, został schwytany przez kosmiczny teleskop Hubble'a w lutym 2010 roku
Nasa / ESA / STScI
2/10
Pierwsze selfie zrobione na obcej planecie, uchwycone przez łazik Curiosity Rasa Nasa we wczesnych dniach misji eksploracji Marsa w 2012 r.
Nasa / JPL-Caltech / MSSS
3/10
Śmierć gwiazdy: Zdjęcie z teleskopu rentgenowskiego Chandra Nasa pokazuje supernową Tycho, gwiazdy w naszej galaktyce Drogi Mlecznej
Nasa
4/10
Arrokoth, najodleglejszy obiekt, jaki kiedykolwiek eksplorowano, zobrazowany tutaj 1 stycznia 2019 r. Przez kamerę na odległości między Nazami na Nowych Horyzontach w odległości 4,1 miliarda mil od Ziemi
Getty
5/10
Obraz galaktyki Wielkiego Obłoku Magellana widzianej w świetle podczerwonym przez Obserwatorium Kosmiczne Herschela w styczniu 2012 r. Regiony kosmosu, takie jak ta, powstają z mieszanki pierwiastków i pyłu kosmicznego
Nasa
6/10
Pierwszy w historii obraz czarnej dziury, uchwycony przez teleskop Event Horizon, w ramach globalnej współpracy z NASA, i wydany 10 kwietnia 2019 r. Zdjęcie ujawnia czarną dziurę w centrum Messiera 87, ogromnej galaktyki w pobliska gromada galaktyczna Panny. Ta czarna dziura znajduje się około 54 milionów lat świetlnych od Ziemi
Getty
7/10
Pluton, jak pokazano na obrazie statku kosmicznego Nasa Nowe Horyzonty, który przeleciał nad planetą karłów po raz pierwszy w lipcu 2015 r.
Nasa / APL / SwRI
8/10
Koronalny wyrzut masy widziany przez Obserwatorium Chandra w 2019 r. Po raz pierwszy Chandra wykryła to zjawisko od gwiazdy innej niż Słońce
Nasa
9/10
Ciemne, wąskie, 100-metrowe smugi biegnące w dół po powierzchni Marsa uważano za dowód współczesnej płynącej wody. Od tego czasu zasugerowano, że zamiast tego można je formować przez przepływający piasek
Nasa / JPL / University of Arizona
10/10
Morning Aurora: astronauta Nasa Scott Kelly wykonał to zdjęcie zielonych świateł zorzy polarnej z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej w październiku 2015 r.
Nasa / Scott Kelly
Nowe badanie daje jednak pierwsze spojrzenie na warunki w tej atmosferze. Sugeruje to, że nadają się one do zamieszkania w taki sposób, jak oczekiwali naukowcy.
Dr Nikku Madhusudhan z Instytutu Astronomii z Cambridge, który prowadził badanie, powiedział: „Para wodna została wykryta w atmosferach wielu egzoplanet, ale nawet jeśli planeta znajduje się w strefie zamieszkiwalnej, niekoniecznie oznacza to, że istnieją warunki mieszkaniowe na powierzchni.
„Aby ustalić szanse na zamieszkanie, ważne jest, aby uzyskać jednolite zrozumienie warunków wewnętrznych i atmosferycznych na planecie – w szczególności, czy w atmosferze może istnieć woda w stanie ciekłym”.
Ze względu na rozmiar K2-18b niektórzy sugerują, że byłby bardziej podobny do mniejszej wersji Neptuna niż większej wersji Ziemi.
Uważa się, że mini-Neptun miałby znaczną powłokę wodorową otaczającą warstwę wody pod wysokim ciśnieniem, z wewnętrznym rdzeniem ze skały i żelaza.
Jeśli ta koperta jest zbyt gruba, byłaby zbyt gorąca, a ciśnienie na powierzchni warstwy wody pod nią byłoby zbyt duże, aby podtrzymać życie.
Według nowego badania opublikowanego w The Astrophysical Journal Letters, pomimo wielkości K2-18b, jego otoczka wodorowa niekoniecznie jest zbyt gruba, a warstwa wody może podtrzymywać życie.
Astronomowie wykorzystali istniejące obserwacje atmosfery, aby potwierdzić, że atmosfera jest bogata w wodór ze znaczną ilością pary wodnej.
Odkryli również, że poziomy innych chemikaliów, takich jak metan i amoniak, były niższe niż oczekiwano.
Ale to, czy poziomy te można przypisać procesom biologicznym, dopiero się okaże.
Naukowcy odkryli, że maksymalny zasięg obwiedni wodoru dozwolony przez dane wynosi około 6% masy planety, chociaż większość rozwiązań wymaga znacznie mniej.
Minimalna ilość wodoru wynosi około jednej milionowej masy, podobnie jak ułamek masowy atmosfery ziemskiej.
Dodatkowe sprawozdania agencji