Co spowodowało wyginięcie tajemniczej australijskiej megafauny? Nie rozmiar, mówią naukowcy

Nowe badanie wykazało, że tajemnicze wyginięcie australijskiej megafauny mogło być spowodowane innymi czynnikami, takimi jak zmiana klimatu, a nie właściwościami fizycznymi.

Gigantyczne zwierzęta, w tym stworzenia przypominające wombaty wielkości samochodów, wysokie na sześć stóp ptaki i bardzo długie jaszczurki, wędrowały niegdyś po starożytnym kontynencie Sahul – obejmującym Australię kontynentalną, Tasmanię, Nową Gwineę i sąsiednie wyspy – ale wymarły 42000 lat temu.

Skamieniałości i wskazówki archeologiczne początkowo doprowadziły naukowców do przekonania, że ​​megafauny były utrudnione przez ich duży rozmiar, powolny wzrost i niską płodność.

Profesor Corey Bradshaw z Flinders University w Australii przetestował tę hipotezę, tworząc modele symulacyjne populacji, aby przewidzieć szanse przeżycia megafauny w różnych warunkach środowiskowych.

Symulacje obejmowały od rosnącej presji łowieckiej po zwiększone susze, aby określić, który gatunek z 13 wymarłych megafauny i z 8 porównawczych żywych gatunków miał największą zmianę przeżywalności.

Profesor Bradshaw i jego zespół porównali symulowane wyniki z dowodami kopalnymi, które datują wyginięcie gatunków megafauny, spodziewając się korelacji.

Ale chociaż wolniej rosnące gatunki o niższej płodności były bardziej narażone na wymarcie niż bardziej płodne stworzenia, nie było silnego związku między prawdopodobieństwem wyginięcia a zapisami kopalnymi.

W rzeczywistości profesor Bradshaw stwierdził, że żyjące gatunki użyte do porównania, takie jak kolczatki krótkopodziowe, emu, indyki zaroślowe i wombaty, były bardziej wymarłe niż megafauna.

Naukowcy doszli do wniosku, że wymarcie było prawdopodobnie wynikiem bardziej złożonych i lokalnych skutków, takich jak regionalna zmienność klimatu lub interakcje z ludźmi, takie jak polowanie.

„Nasze wyniki potwierdzają pogląd, że ryzyko wyginięcia może być wysokie dla wszystkich rozmiarów ciała, w zależności od szczególnej ekologii gatunku, co oznacza, że ​​przewidywanie przyszłych wyginięć w wyniku zmian klimatycznych i wpływu człowieka nie zawsze jest proste w oparciu o pierwsze zasady biologii” – podsumował Profesor Bradshaw.